Na08
Na08-1

?چرا ما باید ائمه(ع) را دوست داشته باشیم؟ چرا محبت این انوار مقدس واجب است؟
محبت، یک رابطه ی دو سویه است؛ یعنی اگر کسی ما را دوست دارد، ما هم متقابلاً باید به او محبت کنیم این منطق قرآن است.

Sa2-06
Sa2-06-1

? کسی که مسیر طبابت را در پیش گرفته است اگر کمی انصاف داشته باشد باید در مقابل عظمت هنر صانع انسان سر تعظیم فرود آورد. پزشکی می‌گفت: مردم از اینکه چرا کسی مویرگ‌های سرش بسته می‌شود و سکته می‌کند تعجب می‌کنند، اما من در عجبم که این مویرگ‌‌های نازک چگونه بدون آنکه مسدود شوند سالهای متمادی خون را در خود جابجا می‌کنند. چگونه است که آدمی خودش باید در شبانه روز چند ساعت استراحت کند، ولی قلبش یک عمر بی‌‌وقفه و استراحت کار می‌کند؟

--2
--

اگر پیامبر (ص) در ایران کار خود را شروع کرده بود سرعت پیشرفت اسلام بیشتر بود.
به یک مدیری می‌گویند تمام شرایط برای مدیریت شما فراهم است و یک نفر نیز مدیر مجموعه‌ای می‌شود که نه بودجه‌ای دارد و نه زیرساخت‌های لازم را در اختیار دارد. کار کدام‌یک سخت‌تر است؟
پیامبر (ص) مانند مدیری بود که انسان را از زیر صفر به بینهایت رساند؛ اما ابراهیم (ع) از بابل مهد تمدن و موسی (ع) از مصر و نوح (ع) در بین‌النهرین کار خود را شروع کردند.
رمز موفقیت اولیه پیامبر (ص) بنا بر تأکید قرآن، اخلاق بوده است.

---2
---

اگر دستت به دهانت می‌رسد و نمی‌توانی به اربعین بروی به کسانی که می‌خواهند بروند کمک کن.
اگرخودت توفیق نداری بروی؟
در این کار شریک شو؛
هزینه سفر یک زائر را بده.
تو هم اربعینی شو!

Sa2-04
Sa2-04-1

 قلب جایگاه پذیرش باورها در انسان و شاه کلید سعادت و شقاوت اوست. نوع دریافت انسان‌ها از حقایق با توجه به شرایط قلب‌شان، با هم تفاوت دارد. حتی ممکن است در یک واقعه‌ی مشترک، دو برداشت کاملاً متضاد از سوی اشخاص مشاهده شود. اختلاف در فهم حقایق، حاصل تأثیری است که گناه در قلب انسان می‌گذارد. گناه در قلب انسان – که بسان لوح سفیدی است ـ با رنگ سیاه نشانه‌گذاری می‌کند و هر میزان که سیطره‌ی سیاهی بیشتر باشد، برداشت‌های مناسب با سیاهی و تاریکی نمایان‌تر می‌شود.
این را می‌توانید در شخصیت عمربن‌سعد به خوبی مشاهده کنید؛ سیاهی گناه چنان بر قلب او سایه افکنده بود که از به تمسخر گرفتن کلام فرزند پیامبر(ص) هم ابایی نداشت؛ به همین جهت وقتی امام حسین(ع) به او فرمودند: «از گندم ری نخواهی خورد»، زبان به طعنه گشود و گفت: «به جوی آن هم راضی هستم». سیاهی قلب عمرسعد باعث شد که نتواند معنای فرمایش امام را درک کند و بعد از آنکه دست خود را به خون پسر پیامبر(ع) آلوده کرد، اوضاع او بدتر هم شد.

? برشی از کتاب سبک زندگی مهدوی/ استاد حاج شیخ علیرضا حدائق / جلد دوم - صفحه 28

طراحی و پشتیبانی توسط گروه نرم افزاری رسانه