راوی میگوید: امام زینالعابدین (ع) در حال عبور از کوچههای مدینه بودند. شخصی بطّالی در آن کوچه بود (یعنی کسی که مسخرهگی میکند تا دیگران را بخنداند). این شخص، همین که دید امام سجاد (ع) در حال عبور هستند، عبا را از روی دوش حضرت کشید و دوید و رفت و عبا را هم با خود برد. اصحاب حضرت دنبالش دویدند و عبا را از او پس گرفتند و خدمت حضرت آوردند. امام (ع)، به راه خود ادامه دادند.