پیغمبر فرمود: «شهرُ رَمَضانَ، شَهرُ الله عَزَّوَجل...» رمضان، ماهِ خداست. این ماه عزت پیدا کرده چون منتسب به خداست. حسناتتان را مضاعف میکند. در هیچ ماهی نداریم که به طور مطلق بگویند صائم، خوابش عبادت است. در ماه رمضان، خوابِ شما عبادت است. ماه رمضان، نفسکشیدنهایتان تسبیح است. در ماههای دیگر از این خبرها نیست. ماه رمضان، دعای شما مستجاب است: «نَومَکُم فیهِ عِبادَة وَ عَمَلُکُم فیهِ مَقبولُ وَ دُعاؤُکُم فیهِ مُستَجاب» (بحارالأنوار/ ج 96/ ص 157؛ عیون أخبارالرضا، ج 1، ص 295) کارهایتان را قبول میکنند.
امیرالمومنین یک تمثیلی دارند دربارهی انسانهای باتقوا، حالا ببینیم ما اینجوری هستیم یا نه!
«قُل إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي»[1] به عمل کار برآید به حرف و سخنرانی نیست. خدا را دوست میداری باید از نمایندهی خدا تبعیت کنی. من اگر میگویم خدا، رسول خدا را باید بکنم تراز زندگیام «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ»[2] آیات فراوانی داریم که خدا در طول اطاعت خودش اطاعت اولوالامر را لازم و شرط میداند!