رسول خدا (ص) می‌فرماید:
يُؤتى بِالرَّجُلِ مِن اُمَّتي يَومَ القِيامَةِ وما لَهُ مِن حَسَنَةٍ تُرجى لَهُ الجَنَّةُ
خداوند بعضی‌ها را در روز قیامت به صحرای محشر می‌آورد که خودشان امیدی به بهشتی شدن ندارند؛ یعنی می‌گویند اعمالمان اقتضای بهشت رفتن نمی‌کند.
رسول الله می‌فرماید: فَيَقولُ الرَّبُّ تَعالى از طرف خدای متعال ندا می‌شود که أدخِلوهُ الجَنَّةَ او را وارد بهشت کنید.
فَإِنَّهُ كانَ يَرحَمُ عِيالَهُ از طرف خدا خطاب می‌شود که این آدم به خانواده‌اش و خانم و بچه‌هایش رحم داشته است.
علمای شیعه و سنی نوشته‌اند که كانَ رَسولُ اللّه (ص) مِن أرحَمِ النّاسِ بِالصِّبيانِ وَالعِيالِ
رسول الله (ص) جزو مهربان‌ترین افراد به بچه‌ها و خانواده‌اش بود؛ یعنی هیچ‌کس به‌اندازه ایشان به خانواده محبت نمی‌کرد
پیامبر (ص) حتی وظایف فردی خود را به همسرانش تحمیل نمی‌کرد.
