سیدالشهداء اسوه‌ی غیرتمندی است. حضرت به مروان‌بن‌حَکَم فرمودند: من خودم از پیغمبر و از جدّم رسول‌الله شنیدم که پیغمبر فرمود: اَلْخِلافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلى آلِ أَبِی سُفْیانَ: خلافت بر دودمانِ ابوسفیان حرام است». فَإِذا رَأَیْتُمْ مُعاوِیَةَ عَلى مِنْبَرى فَاَبْقِرُوا بَطْنَهُ. پیامبر فرمود اگر روزگاری، معاویه بر منبرِ من نشست، شکمش را پاره کنید. یک آدمِ منافقِ معاند، بیاید سرِ جای پیغمبر و روی منبرِ رسول‌الله بنشیند! این تهدیدی و هشداری بود که پیغمبر به مسلمان‌ها داد و سیدالشهداء برای مروان‌بن‌حَکَم نقل کردند. بعد، بی‌غیرتی را ببینید! حضرت فرمود: وَقَدْ رَآهُ اَهْلُ الْمَدینَةَ عَلَى الْمِنْبَرِ» معاویه آمد مدینه، رفت روی منبرِ رسول‌الله نشست. همان‌هایی که این حدیث را از پیغمبر شنیده بودند، نشستند و به حدیثِ پیغمبر عمل نکردند و معاویه را از منبرِ پیغمبر پایین نکشیدند، فَابْتَلاهُمُ اللهُ بِیَزیدِ الْفاسِقِ: خدا این مردم را مبتلا کرد به بدتر از معاویه، یزیدِ فاسد. (لهوف، ص 20)
مردم در برابر معاویه، اعتراض نکردند و به بدتر از معاویه مبتلا شدند که یزید بود.
این غیرت سیدالشهداء بود. سیدالشهداء می‌فرماید حرفِ پیغمبر را این‌ها فراموش کردند. مردم آمدند زیرِ منبرِ معاویه نشسته‌اند؛ آن هم منبری که رسول‌الله می‌رفت روی آن سخنرانی می‌کرد. این‌ها جلوه‌هایی از غیرتمندیِ سیدالشهداء است. ما حسین‌حسین نکنیم! در خانه‌مان، خودمان، احکام دین را داریم زمین می‌زنیم و می‌گوییم: حسین حسین حسین. لباسِ مشکی بپوشیم و عزادار امام حسین باشیم. ما باید لباسِ مشکی بر کارهای خودمان به تن کنیم نه در شهادتِ امام حسین!
