یکی از اعیاد بزرگ عالم اسلام، عید سعید فطر است. عید، درحقیقت روزی است که انسان، نه به خودش ستم بکند و نه به دیگران، ستمی وارد بکند.
شادیِ حقیقی همین است. و لذا آن سرور حقیقی که برای بشریت رقم خواهد خورد در عصرِ ظهور امام زمان، در دولت کریمه‌ی حضرت، دیگر ستم، ظلم و ستمکاری ریشه‌کن خواهد شد. عید فطر یعنی عیدی که، شادی‌ای که، انسان به آن فطرتِ اصلیِ خودش و فطرت اولیه‌ی خودش که فطرت توحیدی است، پیغمبر فرمود: «كُلُّ مَوْلودٍ يُولَدُ على الفِطرَةِ» هر طفلی که متولد می‌شود، خدا با یک فطرت پاک، او را متولد می‌کند. امام مجتبی فرمودند، رمضان، ماه مسابقه بود. مسابقه برای کسانی که به کمالات برسند. بعضی‌ها در این مسابقه، پیروز شدند و روزِ عید فطر، مزد خود را دریافت می‌کنند و بعضی‌ها در این مسابقه، زیانکار شدند و روزِ عید فطر که روزِ دریافت جایزه و پاداش است، خسران‌زده و زیانکارند.
امیدواریم که ان‌شاءالله این عیدِ سعیدِ فطر که برگشتن به همان فطرت و پاکیِ اولیه‌ای که خدا به ما داده و این فطرت و این پاکی در ماه رمضان، تجدید شد و پاکی تضمین شد. ان‌شاءالله این شادیِ رسیدن به آن کمالات یک‌ماهه‌ی ماه رمضان، برای همه‌ی عزیزان مبارک باشد و این صفا و پاکی را ان‌شاءالله تا رمضانی دیگر و تا لقاء حضرت رب‌الأرباب، برای ما پایدار بماند.
