حالا فهمیدیم این‌همه هزینه که برای طلاکاری و سنگ‌فرش و ساختمان‌های مجلل اماکن مذهبی شد در زمان سختی هیچ دردی از مردم دوا نمی‌کند و فقط دکانی برای ثروت‌اندوزی یک عده آدم زرنگ شده و اگر بجای این‌همه امام‌زاده ساختن درمانگاه و بیمارستان و کارخانه مواد بهداشتی ساخته بودیم الآن وضعیت جامعه به‌مراتب بهتر بود.
اولاً که ساختن حرم‌های مطهر اهل‌البیت (ع) با کمک‌های عام‌المنفعه مردمی است که مردم با عشق و ارادت و اخلاص و ادب می‌آیند شرکت می‌کنند و یک حرمی را بازسازی می‌کنند و با آن نیت پاک خودشان
اما این‌که بگوییم حالا این حرم‌ها را ساختیم کاری نکرد، مگر امروز بیمارستان‌های پیشرفته دنیا چکار می‌کند؟ این‌ها واقعاً توانسته‌اند معضل را حل کنند؟
شما امروز دانشگاه‌های متمدن دنیا تعطیل شد. همان‌طور که حرم‌ها تعطیل شد چرا تعطیلی دانشگاه‌ها را نمی‌بینید؟ چرا تعطیلی مراکز پرادعا را نمی‌بینید؟ چرا تعطیلی بازارها را نمی‌بینید؟ چرا نمی‌بینید که امروز دنیای بشریت فلج و فشل شده و در کار مانده است؟
بله حرم‌های ائمه (ع) یک مکان‌های مقدسی است که ما اعتقادمان بر این است که آن‌ها خود ساختمان خود عمارت امام این‌ها مسبب‌الاسباب نیستند بلکه واسطه در خیرند.
و این‌یک آزمون الهی است که ایمان ما را رصد کنند که در این شرایط سخت
تا چه اندازه‌ای بر باورها و اعتقادهای خود ایستاده‌ایم.
حالا امروز بعضی‌ها می‌گویند اگر می‌رفتیم کارخانه‌هایی می‌ساختیم که ماسک درست می‌کردند.
همین حرفی که می‌زنند تا سه ماه قبل اگر به گوینده همین حرف می‌گفتند ثروتی داریم با آن چکار کنیم؟ می‌گفت: کارخانه‌های صنعتی راه بیندازید. همین کارخانه‌هایی که امروز تعطیل‌شده و به ورشکستگی روبرو می‌شوند.
بشر در هر دوره و عصری با فطرت خداجویانه خودش و نیاز به ارتباط‌های معنوی محتاج است کما این‌که شما امروز می‌بینید همین دنیای متمدن امروز چگونه رو به خدا و مبدأ و توحید آوردند؟ بر فراز یکی از شهرهای اروپایی هلیکوپتری در حال پرواز و کشیشی صلیب به دست از بلندای آن شهر، می‌خواهند شهر را در پناه این صلیب مصون بدارند.
این، باورهای مردم است.
حالا تازه فهمیده‌اند پول ارزشی ندارد. آنچه ارزشمند است انسانیت است. آنچه ارزشمند است باورهای اعتقادی و ایمانی انسان‌ها است.
