یک اشکال دیگر هم این است که می‌گویند: حجاب مردها را حریص می‌کند به زن‌ها. این خانمی که رفته در چادر، بدتر این مرد تحریک می‌شود که این خانم را بیش‌تر نگاه کند. از چادر بیا بیرون! آزاد باش! آنی که هستی باش دیگر نگاهت نمی‌کنند، و بعد هم استدلال می‌کنند می‌گویند در دین خودتان هم دارید: الإنسان حَریصٌ عَلی مَا مُنِع. گاهی اوقات روایات ما را هم به رُخ ما می‌کِشند. اولاً این حرف، حرف غلطی است و این سراپا سفسطه و مغلطه است. شما خودتان انصاف بدهید که آن خانم دختری که هفت قلم آرایش می‌کند، پای عریان، لباس بدن‌نما، تابلو می‌آید بیرون، بیش‌تر چشم‌ها به او متوجه می‌شود یا به آن کسی که پوشیده است؟
اینهایی که امروز می‌گویند دخترها عقده‌ای می‌شوند بگذارید دوستِ پسر داشته باشند. حرفی که امروز دارند می‌زنند. آیا دوستِ پسر داشتن، جلوی عقده‌ای شدنِ دختر را می‌گیرد. آیا این گام نخست در آلودگیِ یک دختر پاک نیست؟ حجاب‌ها و حریم‌ها شکسته نمی‌شود؟
حضرت آیت‌الله العظمی مکارم در تفسیر نمونه دارند: أعوذّ بالله مِن خُطُوات الشیطان. این است که ما در دعا می‌گوییم: خدایا ما از گام‌های شیطان به تو پناه می‌بریم.
شیطان، هیچوقت قدم اول نمی‌آید به کسی بگوید برو با یک نامحرم خلوت کن. قدم اول می‌گوید یک نگاه کن؛ نگاهِ با شهوت.
قدم دوم، نگاه تکرار می‌شود. تکرار نگاه‌ها می‌شود نامه‌نگاری. نامه‌نگاری‌ها می‌شود ملاقات حضوری. حرف‌هایی که نباید یک دختر نامحرم با یک پسر نامحرم بزند، زده می‌شود. حجاب‌ها ریخته می‌شود. حیاها زدوده می‌شود. الإنسان حَریصٌ عَلی مَا مُنِع که بعضی امروز شعارش را می‌دهند اینجا سفسطه است. بله، در مسائل عرفی اجتماعی: الإنسان حَریصٌ عَلی مَا مُنِع. به بچه‌تان اگر گفتید دست به این نزن، حریص می‌شود که این چیست که نباید دست بزند. ولی اگر برای او تبیین کردید که این چیست که می‌گویم دست نزن، تفهیم کردید که بابا! این آتش است وقتی می‌گویم دست نزن می‌سوزی. قبول می‌کند. شما بگویید کشور انگلستان، مگر یک کشور آزاد نیست. بیش‌ترین آمار اولاد حرام‌زاده در دنیا، مربوط به انگلستان است. امروز بیش‌ترین آمار طلاق را در انگلستان داریم و در آلمان و در کشورهای اروپایی که این‌ها جزء آزادترین کشورها هستند در مسائل فساد اخلاقی. ببینید چه خبر است در دنیا! بببینید روابط آنجا چگونه است؟ چرا ما عبرت نمی‌گیریم؟ چرا تجربه‌ی تلخ دیگران را باید تجربه کنیم؟ چرا چشم‌ها را روی هم گذاشته‌ایم و می‌گوییم: بگذارید عقده‌ای نشوند. مگر در انگلستان که آزاد گذاشته‌اند که عقده‌ای نشوند، امروز نتیجه گرفته‌اند؟
