پیامبر (ص) فرمود: مَنْ تَزَوَّجَ امْرَأَةً لِعِزِّهَا لَمْ يَزِدْهُ اللَّهُ إِلَّا ذُلًّا. اگر کسی با زنی ازدواج کرد که مقام و عزتی دارد و یا موقعیت اجتماعی خوبی دارد و برای عزت این زن، با او ازدواج کرد، از این ازدواج، جز ذلت چیزی عائد او نمی‌شود.
وَمَنْ تَزَوَّجَهَا لِمَالِهَا لَمْ يَزِدْهُ اللَّهُ إِلَّا فَقْرًا؛ اگر کسی به خاطر ثروت زنی، او را به همسری گرفت، پیغمبر (ص) می‌فرماید: خداوند برای او زیاد نمی‌کند جز فقر را. یعنی از این ثروت، خیری نمی‌بیند.
وَمَنْ تَزَوَّجَهَا لِحَسَبِهَا لَمْ يَزِدْهُ اللَّهُ إِلَّا دَنَاءَةً: اگر کسی بخواهد بخاطر این‌که فلان طایفه، معروف است و عنوانی دارند و سرشناس هستند، از آن‌ها دختر به همسری بگیرد و با آن طایفه به این نیّت وصلت کند، جز پَستی، چیزی عاید او نمی‌شود.
اما این ازدواج، ارزشی است:
اگر کسی:
1- مَنْ تَزَوَّجَ امْرَأَةً لَمْ يَتَزَوَّجْهَا إِلَّا لِيَغُضَّ بَصَرَهُ: هدف از ازدواج این باشد که چشمش مدیریت بشود و سالم بماند و گناه نکند و قصد از ازدواج، پیروی از فرمان‌های الهی باشد.
2- أَوْ لِيُحْصِنَ فَرْجَهُ: ازدواج می‌کند که شهوت خود را مدیریت کند و چشمش دنبال ناموس مردم نباشد و خدایی نکرده به گناه کشیده نشود و روابط نامشروع، او را آلوده نکند و خود را بتواند حفظ کند.
3- أَوْ يَصِلَ رَحِمَهُ: ازدواج می‌کند که رَحِمِ خود را وصل کند و به این نیّت، دختری از بستگان خود را برای خدا به همسری برگزیده است.
پیغمبر (ص) می فرماید: بَارَكَ اللَّهُ لَهُ فِيهَا، وَبَارَكَ لَهَا فِيهِ: خداوند این ازدواج را برای آن شخص مبارک قرار می‌دهد و برای آن دختر هم این ازدواج، مبارک خواهد شد.
ازدواج‌های مبارک، ازدواج‌هایی است که انگیزه‌های الهی در آن‌ها مطرح باشد و با درنظرگرفتن خداوند انجام شود. زیبایی، ثروت، حسب و نسب و ... را کنار بگذارید.
