یکی از بازاریان و متدیّنین شیراز برای من نقل کرد:
مردی در همین محله‌ی گود عربان شیراز، مغازه‌ی میوه‌فروشی داشت. مرض وبا آمد و همه‌گیر شد و خیلی از جوان‌ها از بین رفتند (این حرف مربوط به 60 سال قبل است). در همین زمان، اطباء اعلام کردند اگر لیموی شیرین یا مدنی پیدا بشود که به مریض داده شود، احتمال دارد بیماری شفا یابد.
این آقا، حدود 12 – 10 صندوق لیموشیرین در مغازه داشت و همین که دید مردم به این میوه نیاز پیدا کرده‌اند، این میوه‌ها را به أعلی القیم و دانه‌ای می‌فروخت؛ آن هم به قیمت خون خنزیل.
چنان وضع مالی خوبی پیدا کرد که مغازه‌اش هم از گودعربان به جای بهتری انتقال داد. خانه‌ی وسیعی خرید و وضع مالی خوبی پیدا کرد.
من شاهد بودم مرضی گرفت که تمام زندگیش را فروخت و خرج کرد اما خوب نشد و از دنیا رفت. حتی خرج کفن و دفنش را هم پدرزنش متقبل شد.
خداوند امتحان می‌کند. اگر میدان برای من باز شده، من چگونه میدان‌داری می‌کنم؟ آیا حلال و حرام را با هم مخلوط می‌کنم؟ خداوند می‌فرماید: ما شما را با اموال، امتحان می‌کنیم و بعد هم آن‌ها را از شما می‌گیریم.
و یکی از گناهانی که خداوند در همین دنیا و قبل از آخرت، چوبش را به بشر می‌زند، ظلم به مردم است. محال است کسی در دنیا، به کسی ظلم بکند و قبل از مردن، سزایش را نبیند.
اگر آبروی کسی را برده‌اید، اگر جبران نکنید، تا آبرویتان را نبرند، شما را از این دنیا نمی‌برند.
مال کسی را به حرام خورده‌اید، تا مال شما را نبرند، از این دنیا نمی‌روید.
خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید: إن لم انتقم من الظالم فَأنا الظالم؛ اگر من از ظالم انتقام نگیرم، خودم ظالم هستم.
نظام دنیا همین گونه است. شما ظالمی را سراغ دارید که قبل از مردن، سزای ظلمش را در دنیا ندیده باشد؟ مگر کسی که جبران کند. مگر اینکه قبل از عقوبت الهی، توبه و استغفار کند و جبران کند.