خدا رحمت کند آقای بهلول را که از دنیا رفت. سال 71 یا 72 بود. حدود 12 سال پیش. در مسجد بودم و وقتِ نماز مغرب بود. دیدم پیرمردی در محراب خوابیده است. نزدیک رفتم و دیدم آقای بهلول است.
به من گفت: من آمده بودم که ببینم اگر شما نمی‌آیید، من خودم نماز را بخوانم. ایشان دائم‌السفر بود و نمازهایش را همیشه کامل می‌خواند.
همان شب هم منبر بود و درخواست داشت که حاج‌آقا را ببیند. مجلسی بود که ایشان را هم با خودمان بردیم و آن شب هم منزل حاج آقای والد بود.
جریاناتی هم برای ما نقل کرد.
یکی از نکاتی که نقل کرد، این بود که: امام هشتم (ع)، دستوری به مأمون عباسی دادند که اگر آن را عمل کنیم، هرگز بیمار نمی‌شویم. من بیش از 60 سال است که به آن دستور عمل می‌کنم و مریض نشده‌ام. آن موقع می‌گفت بیش از 60 سال. من سؤال کردم: آن دستور چه بود؟
گفت: آقا علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع)، به مأمون عباسی فرمودند: اگر می‌خواهی مریض نشوی، بین هر وعده‌ی غذا و وعده‌ی دیگر، یک وعده فاصله بینداز. صبحانه اگر خوردی، ناهار نخور و شام بخور. شام اگر خوردی، فردا صبحانه نخور و ناهار بخور.
در هر 48 ساعت، ایشان سه وعده غذا می‌خورد واین سه وعده هم، از این غذاهایی که ما می‌خوریم نبودند. چلوکباب می‌خوریم، حلوا می‌خوریم، سالاد و ...
ایشان ماست را با آب مخلوط می‌کرد و با نان می‌خورد. حدود 10 سال پیش می‌گفت بیش از 60 سال است که مریض نشده‌ام. نظم دارد و استمرار دارد.
کارِ مستمر، نتیجه‌بخش است. در یک حدیث، امام باقر (ع) می‌فرماید: کارِ کمِ مداوم، بهتر از کارِ زیادِ ناپیوسته است؛ قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ، أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ[1]. کارِ کم انجام بدهید اما همیشه انجام بدهید.
[1] شرح حکمت 287 نهج‌البلاغه