در روایتی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل شده است: اول رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در بیست و پنجم ذی‌القعده (دحو الارض) بوده است.
بنابراین اگر کسی آن روز را روزه بگیرد و آن شب را به عبادت بپردازد پاداش عبادت یک‌صد سال را دارد. عبادت صدساله‌ای که روزهای آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است.