چهار چیز ارزشمند 1- جوانی
امام علی (ع) فرمودند: چهار چیز است که قدرش را تنها چهار گروه می‌دانند.
«اَلشَّبابُ لا يَعْرِفُ قَدْرَهُ اِلاَّ الشُّيوخُ»
قدر جوانی را پیران می‌دانند. جوانی چه نعمتی است؟ باید پای صحبت افراد کهن‌سال نشست.
من موی خویش نه از آن می‌کنم سیاه / تا باز نوجوان شوم و نو کنم گناه
چون جامه‌ها به وقت مصیبت سیه کنند / من موی، در مصیبت پیری کنم سیاه
موی رنگ‌شده، عزای جوانیِ ازدست‌رفته است.
چهار چیز ارزشمند 2- عافیت
امام علی (ع): «وَالْعافيَةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاّ اَهْلُ الْبَلاءِ»
انسان‌ها زمانی قدر عافیت را می‌دانند که به بلا و مصیبت گرفتار می‌شوند.
وقتی سیل و زلزله و ... می‌آید انسان قدر عافیت را می‌داند.
چهار چیز ارزشمند 3- سلامتی
امام علی (ع): «الصِّحَةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاَّ الْمَرضى»
زمانی که سروکارت به دارو و بیماری و بدخوابی و کسالت افتاد آن‌وقت می‌فهمی که سلامتی چه نعمتی است؟
همه نوع غذایی می‌خورد و پرهیز نمی‌کرد ولی الآن به او می‌گویند بسیاری از غذاهای خوشمزه را نمی‌تواند بخورد.
چهار چیز ارزشمند 4 – زندگی
حداقل قدر زندگانی را بدانید.
امام علی (ع): «وَ الْحَياةُ لا يَعْرِفُ قَدْرَها اِلاَّ الْمَوْتى»؛ قدر زندگی را مُرده ها می‌دانند.
پیامبر (ص) فرمود: آرزوی اهل قبور این است که ای‌کاش تمام دنیا متعلق به ما بود و همه را می‌دادیم و خدا ما را در دنیا بازمی‌گرداند و دو رکعت نماز می‌خواندیم.
تعلیم قرآن و دین به فرزندان
امام علی (ع) در نامه‌ای به امام حسن (ع) می‌نویسند: «پسرم! من ابتدائا در تربیت تو شروع به آموزش قرآن کردم.»
آقا دانشگاه می‌رود دو سطر قرآن نمی‌تواند بخواند. زبان بین‌المللی را مانند زبان مادری صحبت می‌کند ولی زبان دینش را نمی‌تواند بخواند.
«من اسلام و احکام دین را برای تو بیان کردم.» آن جوانی که خوب تربیت بشود در هر محیطی قرار بگیرد عوض نمی‌شود.
